Let it..snow globes*

  Μικρές γυάλινες μπάλες που σε ταξιδεύουν στα παιδικά σου Χριστούγεννα.

Εκείνα που μύριζαν χιονισμένους κουραμπιέδες και ζουμερά μελομακάρονα.Στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα,λαμπιόνια και δώρα πολύχρωμα που δεν μπορούσες να περιμένεις ως την παραμονή για να τα ανοίξεις.

Γιορτινές μέρες χωρίς σχολείο με πολύ παιχνίδι και μπόλικες χριστουγεννιάτικες νότες απο αγαπημένα τραγούδια που ακόμα και τώρα θυμάσαι τους στίχους τους.

Για εκείνα τα νοσταλγικά Χριστούγεννα σου λέω που μύριζαν μαμά,αγκαλιές χορτάτες και πολλά παραμύθια που λάτρευες να ακούς να πέφτουν απο το στόμα Της.

Το μελένιο εκείνο στόμα που σε γέμιζε φιλιά και αγάπη.Και γέλια και τοσοδούλικα μαλώματα γιατί όοοολη μέρα στριφογύριζες μέσα στα πόδια της''και έχει πάει μεσημέρι και φαι δεν έχω βάλει ακόμαααα''και μπορεί να σου κατσούφιαζε αλλά ενα χαμόγελο Της σου έφερνε πεσκέσι τον ήλιο όλο στη ποδιά σου..

Και εσυ εκεί,να τρέχεις πίσω απο τη φούστα Της και να κάνεις ενα σωρό απο σκανταλιές για να σιγουρευτείς οτι θα έχεις την προσοχή της όλη και να μην Την χορταίνεις..
Να μην χορταίνεις την ρυθμική Της ανάσα όταν αποκαμωμένη την έπαιρνε ο ύπνος στον καναπέ και εσυ καθόσουν δίπλα της και κρατούσες την δική σου μην τυχόν και την ξυπνήσεις.

''Τι όμορφη που είναι Θεέ μου''σκεφτόσουν..Γιατί ήταν η Μανούλα σου.Εκείνη που σε χάιδευε το βράδυ που έκανες οτι κοιμόσουν για να μη χάσεις ούτε ενα χάδι της.

Εκείνη που ετοίμαζε τα δώρα σου και ντυνόταν Άγιος Βασίλης για να κρατήσει τη μαγεία όσο μπορούσε πιο σφιχτά στα δυο της χέρια.Εκείνα που όταν σε περιτριγύριζαν ήταν σαν να έσβηνε ο κόσμος όλος..Και ο μονότονος χτύπος της καρδιάς της,το πιο γλυκό τραγούδι που έχεις ακούσει..

Εκείνη σε είχε μάθει να τις αγαπάς.Να τις στριφογυρίζεις μέσα στα μικρά σου χέρια και να απολαμβάνεις το χιόνι που σκέπαζε τις φιγούρες τους.Να στροβιλίζονται οι σκέψεις σου σαν τις αστραφτερές νιφάδες..να διαρκούν πολύ περισσότερο απο όσο κάνουν εκείνες για να ολοκληρώσουν τον τρελό χορό τους..

Ακόμα θυμάσαι την πρώτη χιονόμπαλα σου.Που σου είχε κάνει δώρο Εκείνη κάποια μαγικά Χριστούγεννα και την είχες ακουμπήσει ευλαβικά στο κομοδίνο σου και την κούναγες λίγο πριν κοιμηθείς το βράδυ.Και όταν μεγάλωσες πια και Εκείνη έφυγε απο κοντά σου,υπάρχει πάντα μια χιονόμπαλα να στη θυμίζει..

Να σαν και αυτές που έφτιαξα ενα κρύο βράδυ του χειμώνα,λίγο πριν το ρολόι σημάνει Χριστούγεννα..λίγο πριν οι θύμησες κάνουν πάλι την εμφάνιση τους..  <3

Love,Amelie <3